M.22/09/2014
อยู่ๆก็คิดถึงที่จริงมันก็นานแล้วนะ แต่แปลกกลับไม่เคยลืม จากวันนั้นจนวันนี้ก็ยังอยู่เหะ
ก็ไม่มีไรเข้ามาบ่นเฉยๆ เอาจริงๆก็เครียดๆนั้นแหละ พึ่งจะสอบวันแรกเสร็จเอาโน๊ดบุ้คมาเล่นที่ร.ร.ด้วย จะเรียกว่าว่างดีใหม่ ม.6 แล้วด้วยสิ รุ้สึกเหนื่อยกับทุกอย่างเลย โดยเฉพาะตัวเองนี้แหละ
บางทีก็เบื่อตัวเอง โตแล้วทำไมคิดได้แต่ทำไม่ได้ คนอื่นเขายังทำได้ทำไมเราถึงทำไม่ได้นะ ? ทำไมเขาผ่านเราไม่ผ่าน ? ทำไมสิ่งที่หวังถึงพังทลาย ? เอาเข้าจริงก็รู้คำตอบนะ แต่ก็อดถามไม่ได้
แปลกดีแค่สองปีวิธีคิดคนเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเหะ เมื่อก่อนยังเฮ้วๆกับกลุ้มเพื่อนๆอยู่เลย ตอนนี้ต้องมานั่งคิดเรื่องเรียน เรื่องสอบ เรื่องเกรด เรื่องมหาลัย
นี้ๆๆ คิดว่าจขบ.จะทำในสิ่งที่หวังได้ไหมอ่ะ ? ไม่ใช่ไม่เชื่อตัวเองนะ แต่มันกลัว กลัวไปซะทุกอย่างเลย ทั้งๆที่รู้ตัวว่าคนที่มีผลกับเราที่สุดก็คือตัวเรา แต่ก็ยังไม่เข้าใจทั้งหมดเลย
เหลือสอบอีกหนึ่งวัน จขบ.ต้องกลับไปอ่านหนังสือแล้วล่ะ วันแรกจขบ.ปล่อยไปหลายเรื่องหลายวิชาเลย ไม่ใช่อ่านไม่ทัน จขบ.ขี้เกียจ ฮาาาาาา เอาเข้าจริงมันไม่เข้าใจเลยพาลทำไม่ได้มากกว่า
บล๊อกแรกในรอบสองปีไม่มีแก่นสารอะไรเลย ก็แค่อยากบ่นล่ะนะ
คราวหน้าก็คงจะมาบ่นอีกเช่นเคย ไปล่ะ แล้วเจอกันวันหลังนะ บาย
